نکاتی برای انتخاب بهترین کفشطبی
کفش باید از قوس پا پشتیبانی کند
پشتیبانی با قوس کفش شما باید طوری طراحی شود که با قوس طبیعی پا مطابق باشد. قوس پای شما ممکن است کم، خنثی یا بلند باشد. افرادی که دارای کف صاف یا قوس بلند پا هستند ممکن است مبتلا به پرونیشن بیش از حد شوند. اصطلاح پرونیشن بیش از حد به این معنی است که هنگام برخورد پا به زمین پا بیش از حد به سمت پایین میغلتد. این باعث مختل کردن هماهنگی در تراز بدن میشود و ضربه ناشی از پیادهروی یا دویدن را افزایش میدهد و باعث آسیب یا درد میشود.
از ضربهگیر استفاده کنید
هنگام انتخاب کفش، توجه داشته باشید که آیا آنها به اندازه کافی ضربهگیر برای کاهش ضربه دارند. ضربهگیری کفش کمک میکند تا شوک ناشی از ضربه از بین برود و از فشار به کمر کاسته شود.
به بخشی از کفش که پای شما را در برابر ضربه محافظت میکند، کفی میانی میگویند. کفی میانی بین قسمتی از کفش قرار دارد که زمین را لمس میکند و زیره نامیده میشود و قسمتی که مستقیماً زیر پا قرار دارد کفی نام دارد.
به طور کلی، اگر قوس کف پای زیادی دارید، ممکن است بهتر باشد یک کفی میانی نرمتر انتخاب کنید. افرادی که قوس کف پای کم دارند باید میانههای سفتتری را برای کنترل بیشتر حرکت انتخاب کنند. برای تست ضربهگیر، بند انگشت خود را به داخل کفی میانی فشار داده و استحکام آن را بررسی کنید.
از پوشیدن کفش پاشنه بلند پرهیز کنید
پرهیز از پوشیدن کفش پاشنه بلند
کفشهای پاشنه بلند زیبا به نظر میرسند و اغلب در کمد لباس پیدا میشوند. با این حال، استفاده از کفش پاشنه بلند باعث میشود کمرتان به حالت قوسی درآید و سینه شما به جلو حرکت کند و ستون فقرات از حالت طبیعی خارج میشود. این میتواند منجر به استفاده بیش از حد از عضلات، کمردرد و احتمالاً سایر مشکلات کمر شود. کفشهای پاشنه بلند همچنین در قسمت قوس و ناحیه توپی شکل جلوی پا سفت هستند که ممکن است منجر به کمردرد شوند.
کفشهای پاشنه بلند به کفشهایی با پاشنههای بالاتر از ۲ اینچ گفته میشود.
از پوشیدن کفش تخت پرهیز کنید
همانطور که کفشهای پاشنه بلند میتوانند باعث درد شوند، کفشهایی که خیلی صاف هستند نیز میتوانند باعث درد شوند. کفش تخت هیچ پشتیبانی از قوس را ایجاد نمیکند و میتواند منجر به درد در قوس پا، پاشنه، مچ پا، زانو و کمر شود. آنها برای پیادهروی در مسافتهای کوتاه مناسب هستند اما نباید مدت طولانی پوشیده شوند.
کفش مناسب را انتخاب کنید
ممکن است خریدن کفشهایی که مناسب نیستند اما حراج شدهاند وسوسه انگیز باشد. یا شاید یکی از دوستان یک جفت کفش هدیه کرده است که بسیار زیبا به نظر میرسد اما خیلی تنگ است. بسیاری از افراد به دلایل مختلف کفش نامناسب انتخاب میکنند، اما پوشیدن کفشی که از نظر طول و عرض مناسب باشد بسیار مهم است. اگر اندازه مناسب را انتخاب نکنید، ممکن است متفاوت راه بروید و به کمرتان آسیب برسانید.
در اینجا نکاتی برای انتخاب کفش مناسب آورده شده است:
در اواخر روز خرید کنید: به جای اول صبح آخر روز برای خرید کفش اقدام کنید. کف پاها به طور طبیعی در طول روز پهنتر میشوند بنابراین در اواخر روز انتخاب بهتری برای خرید کفش میتوانید داشته باشید.
از جورابهایی که به طور مرتب میپوشید استفاده کنید: از جورابهایی که به طور مرتب میپوشید استفاده کنید تا مطمئن شوید کفش خیلی تنگ یا خیلی بزرگ نیست.
کف پای خود را اندازه بگیرید: از فروشنده بخواهید هر وقت کفش میخرید هر دو پای شما را اندازه بگیرد. اگر یک پا بزرگتر از پای دیگر است، برای هر دو پا اندازه بزرگتر را بخرید.
آنها را امتحان کنید: با کفش بایستید و اطمینان حاصل کنید که حداقل یک ربع تا نیم اینچ بین بلندترین انگشت پا و بالای کفش فاصله داشته باشد. به اطراف قدم بزنید و کفش را در هر دو سطح سخت و نرم امتحان کنید. پاشنه باید کاملاً مناسب باشد و در قسمت توپی شکل کف پا جای کافی باشد.
سطح راحتی خود را در نظر بگیرید: مهم نیست که کفش برای چه شرکتی است، بیش از هر چیز احساس راحتی خود را در کفش در نظر بگیرید.
داخل کفش را بررسی کنید: در داخل کفش به دنبال تگ، درز یا هر چیز دیگری بگردید که ممکن است پاهای شما را آزار دهد.
کفش طبی
کفیها را بررسی کنید: کف کفشها را بازرسی کنید و مطمئن شوید که آنها از استحکام کافی برخوردار هستند تا از پا در برابر اشیا تیز محافظت کنند و همچنین باعث جذب ضربه میشوند.
کفشهایی را انتخاب کنید که با آنها راحت هستید: بیشتر از اینکه به ظاهر کفش توجه کنید به راحتی آن دقت کنید. کفشی که از اول با آن راحت هستید را انتخاب کنید.
از کفی طبی استفاده کنید
اگر کف پا صاف یا قوس زیاد در کف پا دارید، ممکن است لازم باشد که از کفی طبی پشتیبان به نام ارتوتیک استفاده کنید که جذب شوک و بالشتک را به طور خاص برای شکل پای شما فراهم میکند. متخصص پا، کایروپرکتر، یا پزشک دیگر ممکن است بتواند کفی طبی را برای شما درست کند. در صورتی که کفی طبی سفارشی برای شما گزینه مناسبی نباشد، میتوانید کفی را از فروشگاه نیز خریداری کنید. برای انتخاب ارتز کفش، این نکات را دنبال کنید:
کفی طبی
برای قوس کف پای کم از کفی سفت استفاده کنید: اگر کف پای صاف یا قوس کم دارید، ارتزهای سفت و سخت را با پشتیبانی خوب برای قوس انتخاب کنید که حرکت پاها را کنترل کند. برای اطمینان از سفت بودن کفی با قوس کف پا روی آن فشار وارد کنید. اگر تحت فشار حرکت کند، به اندازه کافی سفت و محکم نیست.
برای قوس زیاد کف پا از کفی نرم استفاده کنید: اگر قوس کف پای زیاد دارید، کفی نرم و انعطافپذیر انتخاب کنید. اطمینان حاصل کنید که کفیها هنوز مقداری سفتی دارند تا بتوانند قوس شما را پشتیبانی کنند.
روی کفی بایستید: قبل از اینکه کفی کفش خود را بردارید و ارتز را وارد کنید، آنها را امتحان کنید. آنها را از بستهبندی خارج کرده و روی زمین قرار دهید و روی آنها بایستید. ببینید آیا آنها پشتیبانی کافی از قوس را ارائه میدهند؟
در صورت لزوم آنها را بچینید: ممکن است مجبور شوید ارتزها را در اطراف قسمت انگشتان خود بچینید تا بتوانند به درستی در کفش شما قرار بگیرند. هر بار کمی آنها را بچینید تا جا بیفتند و برای چیدن دستورالعملهای بسته را دنبال کنید.
به آنها عادت کنید: ممکن است کمی طول بکشد تا در کفش خود به ارتزها عادت کنید. آنها را در کفشی که بیشتر میپوشید قرار دهید و به تدریج زمان پوشیدن آن را افزایش دهید. به عنوان مثال، در روز اول به مدت دو ساعت بپوشید و بعد آنها را بردارید. سپس، روز بعد، آنها را به مدت چهار ساعت بپوشید.
کفی کفش میتواند یک جفت کفش را تغییر داده و تا حدی تسکین دهنده پا و کمر شما باشد. اگر در یافتن کفش راحت مشکل دارید، میتوانید ارتز را امتحان کنید.
کفشهای فرسوده را جایگزین کنید
گاهی اوقات، دل کندن از یک جفت کفش مورد علاقه خود دشوار است. با این حال، کفشهای فرسوده پشتیبانی مورد نیاز شما را فراهم نمیکنند. به عنوان مثال، یک کفش مخصوص دویدن پس از حدود ۲۵۰ مایل استفاده، تا نیمی از ضربهگیری را از دست میدهد. بنابراین، ممکن است وقت آن باشد که کفشهای خود را در صورت مشاهده علائم زیر تعویض کنید:
کفی میانی ترک خورده یا چروکیده به نظر میرسد.
پاشنهها خراب شدهاند.
زیره دارای نقاط صاف است.
نوارها کشیده یا پاره شده و قابل تعویض نیستند.
کفشها در حالی که روی یک سطح صاف قرار میگیرند به پهلو خم میشوند.
طول عمر کفش به کیفیت آن و میزان استفاده از کفش بستگی دارد. برای بسیاری از کفشها، بعد از حدود یک سال استفاده منظم، عمر خود را میکنند.
کفشهای طبی چه ویژگیهایی دارند؟
محافظت از قوس کف پا: کفشهای طبی از ساختاری ویژهای برای پشتیبانی قوس کف پا برخوردارند. کفی کفشهای طبی از فشار وارده به پاشنه و قسمت توپی پا میکاهد، این در حالی است که کفشهای معمولی شاید از قابلیت کافی برای توزیع فشار برخوردار نباشند. کفشهای طبی مخصوص پروناسیون شدید از چرخش غیرطبیعی پاها به داخل جلوگیری کرده و از فشار وارده به زانوها و لگن میکاهند.
پهناهای مختلف: برخی برندهای کفش طبی ازلحاظ پهنا هم متنوعاند و کفشهایی با پهناهای مختلف تولید میکنند.
عمق اضافه: برخی مدلهای کفش طبی از روی قالبهای خاصی با عمق اضافه طراحی و تولید میشوند.
پنجه پهن: پنجه پهن کفشهای طبی با کاهش فشار وارده به انگشتها از تشدید ناهنجاریهایی چون بانیون و انگشت چکشی جلوگیری میکند.
داخل نرم و لطیف: برای داخل کفشهای طبی استاندارد معمولا از جنسهای نرم و لطیف بهره گرفته میشود.
زیره مخصوص: کفشهای طبی از زیره سبک و ضربهگیر برخوردارند و در تقویت ثبات پاها هنگام راهرفتن مؤثرند.
چند نوع کفش طبی داریم؟
کفشهای طبی انواع بسیار مختلفی دارند. مثلا کفشهای طبی پهن بهدرد کسانی میخورند که با کفشهای معمولی به انگشتانشان فشار وارد میشود؛ وقتی پنچه کفش دارای فضای کافی برای قرارگیری راحت انگشتها نباشد، بروز عوارضی چون بانیون و انگشت چکشی دور از انتظار نیست، اما کفشهای طبی جلوپهن در قسمت پنجه کمی جادارترند تا انگشتها از فضای آزاد بیشتری برخوردار باشند. یا مثلا برخی کفشهای طبی، بهطور خاص، برای صافی کف پا طراحی میشوند تا تسکینی برای دردهای ناشی از صافی کف پا در نواحی مچ و زانو باشند و نیز فرد بتواند با ثبات بهتری گام بردارد. برخی کفشهای طبی هم از کفیهای مخصوص و قابلتعویض برخوردارند؛ این مدلیها، درواقع، برای کسانی مناسبترند که زیاد سرپا میایستند و پاهایشان ورم میکند؛ فرد میتواند بسته به میزان تورم از کفیهای متفاوتی در هر روز استفاده کند. پزشک، بسته به مشکل تشخیص دادهشده، نوع کفش طبی مناسب را معلوم میکند.